ఆధ్యాత్మిక జీవితం అంటే అన్ని పనులు వదిలేసి దైవ చింతనలో మునిగిపోవటం కాదు . గుళ్ళకి వెళ్లి ,తీర్థ యాత్రలు చేసి ,పురాణ ప్రవచనాలు విని , జపతపాలు చేసి మళ్ళీ మామూలుగా అన్ని రకాల ద్వంద భావాలతో ,రాగ ద్వేషాలతో జీవనం సాగించడం ఆధ్యాత్మికత కానే కాదు .
వయో వృద్దులు ఒక్కరే చేసేది కాదు .
ఆధ్యాత్మికత ఇహానికి ,పరానికి రెంటికీ పని కొచ్చే సూత్రం .
నిజాన్ని నమ్మటం ,నిజమైన స్వ ధర్మాన్ని తెలుసుకొని త్రికరణ శుద్దిగా పాటించడం , వయస్సుకి ,స్థితికి అనువైన నాలుగు ఆశ్రమాల నియమాలను అమలు చేయడం ఆధ్యాత్మికత .
పుట్టిన పసివాడు తల్లిపాలు త్రాగటం ,20 గంటలు నిదుర పోవటం ఆధ్యాత్మికత .
బాల్య వయస్సు లో మంచి ఆహారం ,ఆట పాటలతో ఆహ్లాదంగా గడపటం ఆధ్యాత్మికత .
విద్యార్ధి దశలో - శరీర శుభ్రత , వ్యాయామం ,మంచి పోషక ఆహారం తినుట ,
స్వచ్చమైన గాలిని ప్రాణాయామ పద్దతి లో శ్వాసించుట ,
తల్లితండ్రులను అతిధి అభ్యాగతులను పూజించుట ,
గురువుని దైవం వలే నమ్మి విద్య నేర్చు కొనుట ఆధ్యాత్మికత .
తోటి మనిషికి , ప్రకృతికి హాని చేయక చేతనైనంత సాయం చేయడం ,
వస్తూత్పత్తి చేసే వారిని అనగా పంటలు పండించే రైతు ,పరిశ్రమలలో పనిచేసే కార్మికుడు ,
అలాగే మనలను రక్షించే వారిని,అనగా , సైనికులను , పోలీసులను , గౌరవించి ఆదరించడం ;
విజ్ఞానాన్ని పంచే గురువులను ,పరిశొధనలు చేసి కొత్త విషయాలు ఆవిష్కరించే శాస్త్రజ్ఞుల ను అనుసరించడం -ఆధ్యాత్మికత .
ప్రతి భాద్యత ,వృత్తి, ప్రవృత్తి అన్నీ కర్తృత్వ భావన లేకుండా భగవత్ కైంకర్యంగా చేయడమే ఆధ్యాత్మికత .
మనషి చిన్నప్పటి నుండి ఎలా ఆధ్యాత్మిక జీవనం సాగించాలో గీత చెబుతుంది .
No comments:
Post a Comment